sł. Bogdan Loebl
muz. Michał Miśkiewicz, Dorota Miśkiewicz
--------------------------------------------
Czy nasza miłość jeszcze oddycha?
Czy nasza miłość to tylko sen?
Czy nasza miłość jeszcze oddycha?
Czy może już jej potrzebny tlen?
By żyć, by trwać
w ciałach i krwi.
By żyć, by trwać,
gdy blakną sny.
By żyć, by trwać
w ciałach i krwi.
By żyć, by trwać
tam, gdzie i ty.
Czy nasza miłość jeszcze oddycha?
Czy już jej dłonie wypełnia chłód?
Czy jeszcze niesie w swym sercu płomyk?
Czy jeszcze żywi dotyku głód?
By żyć, by trwać,
choć zgasły sny.
By żyć, by trwać
tam, gdzie i ty.
By żyć, by trwać,
choć zgasły sny.
By żyć, by trwać
w gorączce krwi.
Czy nasza miłość jeszcze oddycha?
Czy nasza miłość to tylko sen?